وقتی مدیریت زمان تدریس
می‌کنم؛ اغلب با سؤال‌هایی مانند این‌ها کارم را شروع می‌کنم: چند نفر از
شما زمان زیادی دارد که برای انجام کارهای‌اش در آن زمان، کافی نیست؟ در ده
سال گذشته حتی یک نفر هم دست‌اش را بالا نبرده است!
این بدان معنا است که ما هر روز را با
دانستن این‌که قصد نداریم امروز کارهای‌مان را کامل کنیم شروع می‌کنیم.
بنابراین این‌که چگونه زمان‌مان را مصرف می‌کنیم یک تصمیم استراتژیک است. و
به همین دلیل است که این ایده خوبی است که یک ” فهرست کارهای ضروری برای
انجام شدن (To-Do List)” و یک “فهرست کارهای نادیده انگاشته شده (Ignore
List)” درست کنیم. سخت‌ترین چیزی که باید روی آن تمرکز داشته باشیم، خودمان
هستیم.
