سفارش تبلیغ
صبا ویژن
مدیر وبلاگ
 
آمار واطلاعات
بازدید امروز : 6
بازدید دیروز : 0
کل بازدید : 122373
کل یادداشتها ها : 31
خبر مایه

موسیقی


< 1 2 3 4
 

دوستت دارم،

               در پشت پنجره‌های غرور

                           در پس لبخندهای دروغین

                                       در ورای اشکهایم

 

دوستت دارم

               به اندازه هق هق ‌های شبانه‌ام

                           و به اندازه مرگی که ناامیدانه

انتظارش را می‌کشم

 

دوستت دارم

               به وسعت سکوتی که سالهاست

                           چون قفسی در برم گرفته

                                       و حرفهایی که در انتظار شنونده‌ای

بر لبانم خشکیده‌اند

 

دوستت دارم

               به اندازه فریادی که گلویم را

هرگز تاوان برون دادن آن نبوده است

 

دوستت دارم

               به اندازه آزادی

                           و رهایی دیوانه‌واری که

                                       که شبها خوابشان را می‌بینم

 

دوستت دارم

به اندازه تمام حرفهای خفه شده در گلو

                           و به اندازه تمامی نامه‌های نانوشته

 

به پهنای این زنجیر

که دور دستانم حس می‌کنم

                           و به بلندای دیواری که در چهار سویم

 

به درازای این زمستان طویل

               به بلندای آه مادرانی که

                           ناامیدانه چشم انتظار فرزندانشان را می‌کشند

                                       دوستت دارم

 

آری، به اندازه سردی این نگاه‌ها

               که چون شنلی از برف

مرا در بر گرفته

 

با من بمان!

               در این شب طولانی ترکم نکن

                           نه در این زمانه بی‌رحم

                                       در این تنهایی، رهایم نکن

 

بگذار تا دوباره خورشید را در چشمان بیگناهت بنگرم

               بگذار این شب طولانی را با هم سحر کنیم

                           و تا صبح برای هم شعر بخوانیم

 

بگذار فراموش کنیم این مردمان نامرد را

               بگذار خود را به دست شراب بسپاریم

                           و تنهایی‌هامان را قسمت کنیم

  

بگذار نقش کبوتر‌های عاشق را بازی کنیم

               در این آسمان پر از دود و کثافت

  

دوستت دارم

               به وسعت تمامی نفرتهایم

                           و به بزرگی خشمم

 

               ترکم نکن

                           در این شب تیره تنهایم نگذار!


  
 

سوختم آتش گرفتم

از رفیق و نارفیق

از غریب و آشنا

همه از مرگ می ترسند

من از رفیق نامرد .

سلام !

اینو حتما بخونید متنه جالبیه.................

 

 

interview  with god

i dreamed i had an interview with god

so you would like to interview me? god asked

if you have the time .i said

god smiled

my time is eternity

what questions do you have in mind for me??

what surprises you most about humankind?

god answered...........

that they get bored with childhood.

they rush to grow up and then long to be childeren again .

that they lose their health to make money

and then lose their money to restore their health

that by thinking  anxiously about the future

  they forget the present

such that they live in neither the present nor the future

that they live as if they will never die

and die as if they had never lived

god s hand took mind and we were silent  for a while

and then i asked..................

as the creator of peopel what are someof lifes lessons you want them  to learn?

god replied with a smile.................

to learn they cannot make anyone love them

what they can do is let themselves be loved

to learn that is not good to compare themselves to others

to learn that a rich person is not one who has the most

but is one who needs the least

to learn that it takes only a few to open profound wounds in persons we love

and it takes many years to heal them

to leran to forgive by practicing forgiveness

to learn that there are persons who love them dearly

but simply do not know  how to express or show their feelings

to learn that two peopel can look at the same thing and see it differently

to learn that it is not always enough that they be forgiven by others

they must forgive themselves

and to learn that i am here

always

شاید با یک نگاه از این متن بگذری ولی..........

مهم نیست مهم دلته که با اونه

خورشید من کنار تو جای ستاره نیست............


 The image “http://www.sawdoctors.com/images/gallery/Candle%20on%20the%20bus.jpg” cannot be displayed, because it contains errors.

وقتی که دیگر نبود ٬ من به بودنش نیازمند شدم .

وقتی که دیگر رفت ٬ من به انتظار آمدنش نشستم .

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد ٬ من او را دوست داشتم .

وقتی او تمام کرد ٬  من شروع کردم .

وقتی او تمام شد ٬ من آغاز شدم .

و چه سخت است ٬

تنها متولد شدن ٬

مثل تنها زندگی کردن است ٬

مثل تنها مردن است .

کار ما شاید این است

که میان گل نیلوفر و قرن

پی آواز حقیقت بدویم .

عشوقه  به  سامان  شد ٬  تا  باد   چنین   بادا                         کفرش همه ایمان شد  ٬ تا باد چنین بادا

ملکی  که  پریشان شد ٬  از شومی شیطان شد                         باز  آن ِ سلیمان  شد  ٬   تا باد چنین بادا

یاری  که  دلم  خستی  ٬  در  بر  رخ  ما  بستی                        غمخواره ی یاران شد ٬  تا باد چنین بادا ...

قهرش همه رحمت شد٬ زهرش همه شربت شد                       ابرش شکر افشان شد ٬  تا باد چنین بادا  ...

خامش ! که  سرمستم  ٬ بر بست  کسی  دستم                         اندیشه  پریشان   شد  ٬   تا باد چنین بادا

 یک پنجره برای من کافیست ٬ یک پنجره به لحظه آگاهی و نگاه و سکوت !!!

 


  
 

کاش می شد اشک را تهدید کرد،مدت لبخند را تمدید کرد


کاش می شد در میان لحظه ها، لحظه ی دیدار را نزدیک کرد.


زندگی زیباست،نه در رویا...


بوسه زیباست،نه برای هوس...


پرنده زیباست،نه برای قفس... 


دوست داشتن زیباست،نه برای لمس کردن... برای حس کردن


 


با کسی زندگی نکن که با اون بتونی زندگی کنی


با کسی زندگی کن که بدون اون نتونی  زندگی کنی...


 

گر در آسمانها، در ظلمت شب
بدرخشد اختری،
تنها تویی، تنها تویی.
اینجا تنها نشسته در گوشه غم،
فارق از دگری،
تنها منم، تنها منم.
ای که با من همصدایی،
در این غریبی تو یک آشنایی.
برای منِ تنها،
تو شکوه لاله هایی، عطر تن پونه ای.
شبم را انتهایی،
تو برگرد.
تو طلوع خورشید من،
صدای خوبت، صدای شیرینت،
برای منِ فرهاد،
این صدا نغمه عشقِ، چشمه های یقینه.
یار شبهای تنهاییم،
تو برگرد.
ای که به باغ شعر من دانه عشقی،
رویش غزلی،
چه زیبایی، چه زیبایی.
ای که به دشت خاطرم جان غنچه ای تو،
همیشه به یادم،
شکوفایی، شکوفایی.
ای که با من همصدایی،
در این غریبی تو یک آشنایی.
برای منِ تنها،
تو شکوه لاله هایی، عطر تن پونه ای.
شبم را انتهایی،
تو برگرد.
تو طلوع خورشید من،
صدای خوبت، صدای شیرینت،
برای من فرهاد،
این صدا نغمه عشقِ، چشمه های یقینه.
یار شبهای تنهاییم،
تو برگرد.



 غم تنهایی منو دیوونه کرده
گل یادت تو دلم جوونه کرده

تو دلم غم تو مثل یه پرنده
زیر سقف خونه آشیونه کرده

هر کسی داره به دل شوق نگاهی
روزگار میگذرونه به اشتباهی

واسه این چشم انتظار دیگه نمونده
نه تحملی نه صبری نه قراری

من که غمخوار ندارم
مثل کس یار ندارم
دیگری را نپرستم
منو از یاد مبر
از یاد مبر

غم تنهایی منو دیوونه کرده
گل یادت تو دلم جوونه کرده

تو دلم غم تو مثل یه پرنده
زیر سقف خونه آشیونه کرده



ای که بهانه ی منی در شب مرز کلام


حجم زلال عاطفه بی تو ترانه ناتمام


با تو کجای قصه مو نگفته بودم که هنوز، هنوز پر از ترانه ای تو این شب ترانه سوز


ببین چه خسته می زنه قلب ستاره های تو 


تو این مجار بی طپش تو این غرور سوت و کور


چراغ تنهای من اگر چه از تو روشن به فکر چاره ای نباش که غربت همزاد منه 


کلام تو ادامه ی رسالت شقایق


کلام تو ادامه ی رسالت شقایق سایه ات رو از سرم نگیر 


هنوز ام این دل عاشق سایه ات رو از سرم نگیر 


هنوز ام این دل عاشق



ای عشق ای عشق


خوشا که جان به جانانه رسد


ای عشق خوشا که جان به جانانه رسد


لب تشنه نبی دمی به پیمانه رسد


رازیست میان ما که بر کس مکشا


رازیست میان ما که بر کس مکشا تا آن که گذار ما به میخانه رسد



 ای عشق چه حیرتیست در پندارت


 حیرت زده ام چو آینه در کارت


 دون است  سری که سر به خاک تو نهد


 دون است  سری که سر به خاک تو نهد


جاوید سری که سر کشد از دارت


ای عشق...



اسیرم ، پشت این درهای بسته


ببین با من چه کردی ای شکسته


تو می خواستی شب و ازم بگیری


اون قدر حتی ، که جای من بمیری


ولی تو عاقبت بازی رو باختی


واسم از عشق یک ویرونه ساختی


می خوام امشب بیاد تو نباشم


مث بارون عشق بی ادعا شم


دیگه بسه واسم عشق تو داشتن


روی خاک وجودم تورو کاشتن


چه شبهائی که از عشق تو گفتم


چه حرفائی که از مردم شنفتم


می دونستم تو هم نامهربونی


سر عهدی که بستی نمی مونی


 


بزار دل خسته ای تنها بمونم


که پایان وفا شد مرگ جونم


برو ، حرفی واسه  گفتن ندارم


نمی خوام مهر تو ، تو دل بکارم



مرگ از زندگی  پرسید:


 -آن چیست که بأس می شود من تلخ و تو شیرین جلوه کنی؟


زندگی لبخند زد و گفت:


- دروغی که در من نهفته است و  حقیقتی که تو در وجودت داری!!!


  

سلام....به نام حقیقت.


هر چی سنگ برای پای لنگ..


خدا تا کی..




سلام..


پشت این نقاب خنده،


                           پشت این نگاه شاد


چهره ی خموش مرد دیگری است!


مرد دیگری که سالهای سال


درسکوت وانزوای محض


بی امید بی امید بی امید،


                                                 زیسته


مرد دیگری که-پشت این نقاب خنده-


هرزمان،به هر بهانه،


با تمام قلب خود گریسته!


مرد خسته ای که دیدگان او


قصه گوی غصه های بی صداست.


 


پشت این نقاب خنده،


بانگ تازیه میرسد به گوش:


-صبر!


      صبر!


صبر!


    صبر!


وز شیارهایسرخ


خون تازه می چکد همیشه


روی گونه های این تکیده ی خموش!


 




سلام..


آن قدر درخویشتن درد درون راریختم


تا که خود با درد هستی سوز خود آمیختم


  تا جدا ماند من درمن زهر بیگانه ای


از تو هم ای عشق بی فرجام من بگریختم


  برگ زردی بودم و درتند باد حادثات


بر تن هر شاخه ی بی ریشه ای آویختم


 اگربودی دلم غمگین نمی شد
سرانجام دل من این نمی شد
بهارم رنگ وبوی تازه ای داشت
بدون پونه ونسرین نمی شد
تمام لحظه های انتظارم
اسیرچینه وپرچین نمی شد
به زیر آسمان آبی عشق
شبم بی ماه وبی پروین نمی شد
دریغا،گرنبودم مست عشقت
سرانجام دل من این نمی شد............................


 The image “http://sharemation.com/habut/banner.jpg” cannot be displayed, because it contains errors.


  

بـگـو با مـن چه دردی داری ای دل؟
که هر شب تا سحر بیداری ای دل؟
گلت را شـایـد از غـم ها سـرشـتند
کـه از خـود هـم تــو در آزاری ای دل
..................................................
تک و تنها در کوچه های غریب و اشنا پرسه زدن چه زیباست
اینکه حس کنی تو این دنیا فقط خودت هستی و بس
اینکه بخوای اندکی گذشت زمان را متوقف کنی
Just close your eyes
تا حالا با چشمان بسته راه رفتی؟
cant you see?it s you with me
تو این کوچه ها باید اینطور راه بری
مطمن باش
هیچکس نیست
No face No name No number
کسی نیست که خلوت تو بهم بزنه
تو سرما..
اینکه فکر کنی چقدر امشب گرمه
You are not alone
دیگه تنها نیستی
من همیشه باهاتم
بی اینکه خلوت تو بهم بزنم
together for ever, for all the time,

امشب میخوام فریاد بزنم
میخوام بگم که میتونم
We can win the race


  

                                           تمنا

ای لاله سرخی که بر بام گلین اطاقم روییده ای

چندی میهمان من باش

تو نمی دانی رقص گلبرگهای بهم پیوسته ات بر ساقه سبز

چه زیبا و دوست داشتنی است

قسم می خورم

سنگینی وزنت تیر پوسیده اطاقم را در هم نخواهد شکست

چندی که گذشت

تو گلبرگهایت را از هم خواهی گشود و دل بر آسمان خواهی داد

و من

تو را در ازای بوسه ای به او تقدیم خواهم نمود

گلبرگهایت را از هم بگشا

و همراه نسیم و ترنم گنجشکها برقص

بگذار من با یاد او از دلرباییهای تو سرمست گردم

آنوقت به پاس همه محبتها

تو را در قصر زرین گیسویش خانه خواهم داد‍،

تا از عطر دلاویزی مدهوش گردی

من نیز شاید بتوانم دین خود را از او باز ستانم

تو را به خدا گلبرگهایت را از هم بگشا

زودتر بگشا

                                     خون بنفشه

بنفشه درشتی را زینت بخش یقه پیراهنش نمودم

ساعتی بعد

اثری از آن نبود

و قطره اشکی سرگردان در چشمانش راهی برای فرو ریختن میجست

سر انگشتانش هم کبود بود

                      ********************

چون نگاه کنجکاوم را دید

گفت :

بنفشه ات نجوا کنان سر بر قلبم نهاده بود

مینالید که شما ای بی انصافها

حال که پیوندم را با زندگی بریده اید

خونم را برای تقویت بوته ها و خواهرانم ارمغان برید

نتوانستم آخرین خواهشش را رد نمایم و

قطره قطره خونش را روی گلهای دیگر چکاندم

آنها قفط خندیدند

                                   *****

اشک به فراوانی از چشمانش باریدن گرفت

و من

سر انگشتان کبودش را بوسیدم.............

 

 

 

 

 


  




طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ